Με το Star Ferry θα διασχίσετε το λιμάνι, το τραμ που είναι ηλικίας 117 ετών θα σας τραβήξει την προσοχή και στο night market θα χρειαστείτε πολλές ώρες, για να αγοράσετε αντίγραφα διάσημων αντικειμένων, ρούχων και κοσμημάτων.

Αξίζει να δείτε το υψηλότερο άγαλμα του Βούδα στον κόσμο, αλλά και να αφεθείτε στα έμπειρα χέρια των ρεφλεξιονιστών.

Ο Στέφανος μας γράφει για το Χονγκ Κονγκ: «Σου γράφω απ’ το τρένο. Τον τελευταίο χρόνο ζω και εργάζομαι στο Χονγκ Κονγκ. Δεν ξέρω γιατί ήρθα, φτάνει όμως που είμαι εδω και μπορώ να σου μεταφέρω οτι είδα και έζησα.

Δεν μοιάζει με τίποτα άλλο. Η Ασία είναι ένας κόσμος από μόνη της. Η ομορφιά, η ασχήμια, οι τρόποι της. Στην αρχή ήθελα να πάρω το ίδιο αεροπλάνο και να έρθω πίσω. Δεν θα ξεχάσω το πρώτο βράδυ που πήγα για δειπνο σε εστιατόριο (ο Θεός να το κάνει). Έπλενες ο ίδιος τα πιάτα με ζεστό τσάι. Τώρα τα πλένω για όλο το τραπέζι.

Ένα οικοδομικό τετράγωνο έχει τα καινούργια κτίρια, τα ψηλά. Τράπεζες, Γάλλοι, εστιατόρια, Αυστραλοί, Άγγλοι και 5-6 Έλληνες και Κύπριοι…και Χονγκονεζοι , πολλοί Χονγκονεζοι. Όχι Κινέζοι, δεν τους πάνε και πολύ εδώ. Είναι λίγο «βλάχοι».

Εδώ θα φας αυθεντικό κινέζικο φαγητό, θα εκνευριστείς με την υγρασία, θα θυμώσεις με το πόσο αργά περπατάνε, θα στεναχωρηθείς με τους ηλικιωμένους που μαζεύουν σκουπίδια και θα χαρείς που έμαθες ότι είμαστε πολύ τυχεροί σαν λαός».